Natuurlijk, zo erg is het niet. Maar ik zou zeggen: oordeelt u zelf! Zie foto's hieronder. Wat kun je trouwens verwachten wanneer je sowieso niet erg gecharmeerd bent van massa's vakantievierende Nederlanders, overvolle stranden en vooral: kortingsbonnetjes. Want daar, zo leek het, moest een bezoek aan de 50 plusbeurs eenvoudigweg mee beginnen. Misschien moet je zelfs wel zo ver gaan om te zeggen dat het daarom draait, getuige het grote aantal boodschappenkarretjes dat meegetrokken dan wel -gezeuld werd. Gewapend met een geprint toegangsbewijs inclusief bonnetje voor een gratis taartpuntje (hoe wij tot deze verstandsverbijsterende beslissing kwamen, volgt later) begaven wij ons zo'n twee weken geleden naar Utrecht. Auto geparkeerd, waarbij we natuurlijk - want 50 plus - de afslag naar het parkeerterrein misten ('Er stond toch P3 en P4?' 'Nee, P6, muts!'). Bij de ingang werden we direct met onze neus op de feiten gedrukt:
Dit had natuurlijk een overduidelijke indicatie moeten zijn dat het hier niet (of juist wel) pluis was. Eenmaal binnen bleek dat je minstens 20 minuten in de rij moest staan om je gratis taartpuntje te scoren. Sorry, hoor, maar ik ben toch niet gek, om maar eens even een bekende reclameslogan aan te halen. Na een halfuur de atmosfeer van enkele hallen 50 plusbeurs te hebben ingeademd, was het tijd voor koffie. Mèt gratis taart, op een rustig plekje zonder eindeloze wachtrij, want zo zijn we dan ook wel weer.
Best leuk, maar we vonden het welletjes na een paar uur campers, elektrische fietsen, reisbureaus en incontinentieluiers. Bij laatstgenoemde stand waren ook goodies te kriijgen, waarvoor je uiteraard in de rij moest. (Partner: daar ga je toch niet staan, iedereen weet dan toch dat je lekt!) Maar er waren ECHT mooie en interessante stands - echt! En er liepen natuurlijk ook gewoon normale, vlotte (of is dat een 50 pluswoord?) - zij het grijzende - 50 plussers rond. We hebben zelfs bijzonder nuttige informatie opgedaan. Waarvoor dat was, dat verklappen we natuurlijk niet. Het was niet voor een leuke reis (jammer!) en ook niet voor de waterige slipjes (gelukkig maar!).
Op onze weg naar de uitgang liepen we in het reisgebeuren nog tegen onderstaand bord aan. Sorry, hoor, te leuk om u te onthouden, de naam van de organisatie heb ik eraf geknipt. Niet dat dat veel helpt, want eigenlijk was ik mede uit acquisitieoverwegingen naar de beurs getogen. Niemand die mij nu nog vraagt om teksten voor elektrische fietsen of breipatronen te schrijven. Was al nooit mijn forte. Ik zal me nog eens oriënteren op de reisorganisaties, meer mijn ding. Al was het alleen maar om ooit zelf weer eens op reis te kunnen.... maar dan graag iets verder dan Utrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten