Wat schandelijk. Zit ik u allen lekker te maken met de belofte van dijenkletsend leuke anekdotes over onze blijde intrede bij onze Duitse huisarts..... ben ik wel erg traag met het publiceren van deel 2. Maar goed, belofte maakt schuld, en hierbij dus.
Nu de rugzakellende achter de rug was - althans, ondanks de diagnose gaan wij niet over tot het aanschaffen van een rugzak - wachtte ons nog de bloedafname, het meten van de longfunctie, het ECG en meer van dat soort meer of minder invasieve, maar nooit erg aangename, ingreepjes. Het begon al met het bloed. We hadden bij jongste-zoonlief al mogen aanschouwen dat dit niet met zo'n handig bloedafnamedingetje gaat waarmee direct de buisjes worden gevuld, maar middels een gummi slangetje. Zo'n elastiekjeskleurig gummi slangetje dat associaties oproept aan mild-sadistische praktijken in door nonnen bestierde medische instellingen in de jaren vijftig of zestig van de vorige eeuw. Niks aan de hand uiteraard, maar je zal maar gezegend zijn met een rijke fantasie.... Natuurlijk ging ik onderuit (bijna!) en na het uiten van bemoedigende kreten aan het adres van Frau Hammerschlag, en het zorgzaam betten van mijn voorhoofd met een papieren handdoekje, kon ik door voor de longfunctie. De rest van het onderzoek had gelukkig minder voeten in de aarde, en al snel waren we klaar. Door naar de bespreking een paar dagen later.
Uh.... Besprechung - dat is toch 'bespreking'? Dat is toch niet je weer helemaal uitkleden tot op je verwassen Kruidvatslip en gescheurde boxershort met kerstopdruk.....? Mmm-mmm. Wel dus. We hadden eerst een goed gesprek met dokter G., waarbij onze testresultaten werden doorgenomen. Aansluitend bleek tot onze verrassing nog een kort lichamelijk onderzoek aan de orde. Ik was eerst aan de beurt, waarna ik op mijn gemakje de vreemde danspasjes van partner en huisarts kon gadeslaan. Dat ging namelijk zo: partner liet op aangeven van de huisarts zijn onderbroek zakken en keerde de huisarts vervolgens zijn achterkant toe. Nein, nein - huisarts lachtte wat verlegen en maakte een draaiend gebaar - aha, de voorkant dus. De onderbroek werd weer omhooggesjord (ik kwam inmiddels al niet meer bij), maar dat bleek ook weer niet de bedoeling. Dit allemaal op de vierkante centimeter, en in luttele seconden, ziet u het voor zich? Aha, bij deze Besprechung hoorde een inspectie van klok-en-hamerspel! Na de kennelijk vereiste greep in het kruis bleek het lichamelijk onderzoek afgerond en kon iedereen gerust ademhalen.
Bij navraag bleek dat dit laatste onderdeel samenhangt met de controle op prostaatkanker. De Hafenrundfahrt doen we pas vanaf vijftig jaar, zo meldde de huisarts. Misschien moet u even nadenken over deze wel erg plastische omschrijving, maar ik krijg hem sindsdien niet meer uit mijn hoofd. Probeer het maar eens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten