Neusjes

Een nieuw jaar, een nieuw begin.... en na alle overdaad van de feestdagen nu weer letterlijk en figuurlijk de broekriem aanhalen. Voor velen een werkelijkheid van alledag, maar liefst zonder het inleveren van kwaliteit natuurlijk. Nadat een Cotes du Rhone van de Lidl van een euroknaak in een consumentenprogramma door wijnkenners werd gewaardeerd en geschat op zo'n acht euro per fles, waren de dozen niet meer aan te slepen. Ondergetekende sleepte na veel moeite ook zo'n doosje in de wacht, en het moet gezegd worden: een soepel rood drinkbaar allemansvriendje. De Aldi- en Lidl-schaamte is iedereen al voorbij, maar wat zijn die winkels toch ongezellig! Doet me denken aan dat flauwe mopje over die sjieke mevrouw die bij de dokter komt omdat ze door een wesp was gestoken op een heel genante plaats.... in de Aldi.

21 januari schijnt te zijn uitgeroepen tot meest deprimerende dag van het jaar. Nou, 4 of 6 januari kunnen er ook wat van, zeker na de vrolijk verlichte feestdagen. Ineens is alles koud, nat, kaal en naargeestig. De resten vuurwerk op de beregende straten doen er nog een schepje bovenop. Op 1 januari nog even van een feestelijk staartje genoten door het bekijken en beluisteren van het traditionele Nieuwjaarsconcert vanuit Wenen. Voor wie het niet kent (huh?): het eerste deel was een soort promotiefilmpje voor het Oostenrijks Verkeersburo. Echte chewing-gum for the eye: prachtige beelden van bergen, meren en schitterend uitgedoste mensen die al dansend door de bloemrijke tuinen van een barok slot heen zwieren. Geen vuiltje aan de lucht, in dat hele Oostenrijk niet. Maar.... Zon! Zomer! Bloemen! Wat lijkt dat allemaal ver weg.... en wat verlang ik ernaar.

Maar de ogenschijnlijke rust en saaiheid van deze kleurloze wintermaanden is ook ergens goed voor. Een reminder - die een wijze vrouw mij ooit meegaf - voor mezelf als ik weer eens dreig weg te zakken in het moeras dat januari heet. Onder de grond en in planten en bomen is de natuur in alle rust bezig met de voorbereiding op de lente. Ook in mijn hoofd moet ik dat laten gebeuren. Nu is het stil en doods, maar straks bloeit er weer van alles op, daarvan ben ik overtuigd.

In onze pantry (aka voorraadkast) staan al weken een paar hyacintjes met piepkleine neusjes als vroege voorbode van de lente. Let niet op de achtergrond: ik was net even naar de Aldi geweest.