Even tijd voor een nieuw lijstje. Ze bliijven maar door mijn hoofd malen, al die grappige, stomme, onnodige en onderhoudende invalletjes. 'Alles komt ongefilterd binnen,' noem ik dat wel. Lijkt wel een soort ADHD. En aangezien het internet een stuk groter is dan mijn toch al zo volle hoofd: hupsakee.
Crisis is....
* huilen om een quasi-verloren zomer
* toch een beetje blij zijn als je samen in de zon op het heerlijk zonnige balkon zit
* ervan balen dat bij alles, werkelijk alles, geld een rol speelt ('Zullen we daar en daar heen gaan?' 'Nee, kost benzine.' 'Zullen we dan daarna wat drinken op dat terrasje?' 'Nee, kost ook weer geld.' Uh.... ja).
* het laatstje restje rouge uit je blush-stick peuteren met een wattenstaafje
* de schaamte voorbij, maar je waardigheid behouden
* blij zijn dat je nog wat vindt in je voorraadkast/vriezer
* je begeven onder het vaak niet al te fraaie publiek in een niet nader te noemen discount-supermarkt hier in het dorp
* incasseren
* je oude huis al 16 maanden te koop hebben staan
* de vermoeidheid van elkaars gezicht aflezen
* niet EN de kapper EN ook nog een paar nieuwe schoenen voor een van de kinderen
* loslaten
* vlak voor salarisdatum een maaltijd in elkaar draaien voor € 0,70 (maar zie ook punt 6!), en daar dan ook nog 2 aftandse courgettes en 4 tomaten in stoppen
enzovoorts, enzovoorts. Een geheel willekeurige, relatieve opsomming. Het kan allemaal nog veel erger. Echt.
De pointe? Crisis is vooral: HOPEN OP BETERE TIJDEN. In de voetsporen van mijn opa (een vrij theatraal klein mannetje, dat overal een mening over had.... ) zeg ik graag binnenkort: 'Dat boek heb ik dichtgeslagen.'
Dus hoop met mij mee, en zing die mantra met mij mee. Ook dit gaat voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten