Het is eindelijk gebeurd, wij zijn over! Verhuizers sjouwden de grote spullen uit onze inboedel het nieuwe huis in. Op de vraag of ze wel eens vaker zo'n volgestouwd huis (het oude, welteverstaan) hadden gezien, volgde een ongemakkelijke stilte. Daarna werd het tactisch "Laten we ons daar maar niet over uitlaten....". Wat we in de dozen stopten en er weer uit vissen, is af en toe ook afgrijselijk. Ik bedoel: hoeveel pakken wegwerpwashandjes (uit de tijd dat de kinderen nog niet zindelijk waren, voor onderweg) heeft een mens nodig? En hoe komt het toch dat het paprikapoeder op is wanneer je het nodig hebt, maar je wel zes potjes komijn aantreft in je keukenkastje? Om nog maar te zwijgen over alles wat nog in het oude huis staat (de hele zolderinboedel: zucht! de hele trapkast vol met spelletjes en puzzels: krijs!!).
Gelukkig kunnen we binnenkort weer 1) zelfgemaakte brioche eten (altijd handig, zo'n vorm), 2) kanten IKEA-gordijntjes ophangen (die eigenlijk best leuk zijn, dus die blijven) en 3) het verhuiszweet afspoelen door eindeloos douchen (nou ja, badschuim is er zat, maar Ausdauer heeft het mini-badkamerboilertje niet). Voorlopig zijn er nog een paar (haha) dozen uit te pakken en vooral uit te zoeken, kinderkamers in te richten zonder dat het weer een ongeorganiseerde dierentuin aan frutsels en handige dingetjes wordt, en keukenkastjes uit te soppen. Ik droom al van rijtjes keurig geordende glazen en stapeltjes borden in dezelfde kleur....Voorlopig vanavond - na veel patat en pizza (ja ja, lieve vriendin L., ik weet het!!) - een bordje soep met broodjes, en een wijntje bij de open haard.
'Locatie, locatie en locatie,' is zo'n afgezaagde makelaarskreet als het gaat om de belangrijkste drie eisen waaraan een huis moet voldoen. Ik herinner me de vroege jaren negentig in Rotterdam (oma vertelt), toen panden in Hillegersberg (de juiste straat) en Kralingen (idem dito) soms zonder bezichtiging van eigenaar wisselden. Voor mijn toenmalige leidinggevende - met zijn gezin huiszoekend na een buitenlands verblijf - griste ik razendsnel de binnenkomende aanbiedingen van de makelaar van het faxapparaat zodat hij maar niet achter het net zou vissen (he didn't). Ik dwaal af. Die kreet zou ik graag willen veranderen in 'ruimte, ruimte en ruimte'. Natuurlijk zitten we hier in de periferie en niet in de Randstad. (maar we zijn wel weer Wessi's in plaats van Ossi's!) En wat hebben we een ruimte, we lopen elkaar eindelijk niet meer voor de voeten. In een woord: heerlijk! En vooruit: een beetje locatie heeft dit huis toch ook wel.....
P.S. Foto's volgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten