woensdag 14 mei 2014

De ondraaglijke muisheid van het bestaan

Sinds het overlijden van Jack hebben we alleen onze kat Giorgia nog. Alhoewel: alleen? Ze ziet er dan wel heel schattig uit als ze slaapt, maar dit kleine roofdier maakt dagelijks de buurt en bijbehorende groenvoorzieningen onveilig. Hierbij hanteert Giorgia kennelijk het levensmotto: a mouse a day keeps the doctor away. Mogen er trouwens ook twee zijn. Want die arme beestjes zitten volop in het hoge gras voor onze deur....

Wat ons ooit heeft bezield dit wrede beest van de elegante, Italiaanse naam Giorgia te voorzien, is ons een volslagen raadsel. Of het moet de klankovereenkomst zijn met Borgia.... Muizen worden niet slechts naar binnen gesleept en/of opgepeuzeld: nee, madame blieft vaak bepaalde onderdelen van haar maaltijd niet en laat die dan voor de voordeur of op het balkon liggen. Gisteren kon onze 'mouser' helemaal haar hart ophalen: bij muis 1 had ze gebiologeerd publiek in de vorm van twee kinderen die haar onder het slaken van allerlei kreten (de jongens, niet Giorgia) vakkundig een muisje zagen ontleden. 's Avonds laat - ik was al naar bed - leek het ons harige huisvriendinnetje ook nog een prima idee om wat avondgymnastiek te doen, waarbij het attribuut muis werd ingezet. Manlief kreeg er genoeg van en zette de meer dode dan levende muis buiten, met Giorgia erachteraan. Een wel heel actieve vorm van muisthanasie.

Mensen met een zwakke maag: niet verder scrollen!






Geen opmerkingen:

Een reactie posten