Baalt u ook zo van die 0800- en 0900-nummers (voor ICT, toets 1, voor telefonie, toets 2.....)? Kom naar de Bondsrepubliek! Hier is nog echt menselijk contact mogelijk. Voorbeeld: je krijgt een brief van de gemeente, die gestuurd is door een zekere mevrouw X. Zij vermeldt haar naam in het briefhoofd inclusief doorkiesnummer. En stel, je hebt een vraag of een reactie op zo'n brief. Dan bel je het genoemde telefoonnummer en wat denk je.....? Je krijgt mevrouw X. gewoon aan de telefoon en ze helpt je ook nog eens vriendelijk verder. Een echt mens!! Geen bandje!! Geen keuzemenu!! Briljant, toch? Dat men daar in Nederland nou nooit opgekomen is.....
Nog wat voorbeelden, zomaar uit de losse pols. Ik weet dat ik hierbij omzichtig te werk moet gaan, en de voorbeelden zijn dan ook geanonimiseerd, want u begrijpt: het is ook hier in het redelijk crisisbestendige Duitsland niet allemaal rozengeur en maneschijn.
Een tijdje geleden moest ik voor gegevens naar de Industrie- en Handelskammer Duisburg. Deze Kamer van Koophandel heeft een Niederlassung (een filiaal, nevenvestiging, het heeft niets te maken met bungeejumpen of een schip te-water-laten) in een stadje hier vlakbij. De TomTom bracht ons - de kinderen waren mee, want woensdagmiddag - keurig naar een bedrijventerrein even buiten de stad. Plotseling moest ik fors in de remmen, want wat ik had aangezien voor een noodgebouw van de plaatselijke mavo bleek een soort kantoorverzamelpand te zijn. (Wat mijn verwachting misschien vertekend heeft, waren de foto's op de IHK-website van een blinkende lobby vol chroom, glas en marmer. Waarschijnlijk de hoofdvestiging. Toch.). In het doodstille pand wees een receptioniste mij de weg: een gang in, tweede deur rechts. Ik had het gevoel alsof ik op mijn middelbare school een gang in was gelopen waar je bijna nooit komt en de decaan moest spreken. Klop-klop dan maar. En daar sta je dan, in een kantoor met twee bureaus, waarvan een bezet door een meneer die verveeld opkeek vanaf zijn scherm. Waarschijnlijk was hij gewoon aan het patiencen. In keurig Nederduits begon ik mijn verhaal af te steken, maar halverwege begon meneer Handelskammer al een telefoonnummer op een blaadje te krabbelen. Nee, nee, zo ging dat niet, ik moest dan telefonisch contact opnemen met meneer Schmidt (echte naam bekend bij redactie, red.) in Duisburg. Gierend van de lach - buiten op het parkeerterrein wel te verstaan - verlieten wij de Niederlassung. Later die middag een zeer behulpzame collega van de heer Schmidt gesproken die mij verder kon helpen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten