zaterdag 27 april 2013

Aus der Reihe....

Het was een grote schok, gisteren, voor liefhebbers van de tv-serie Derrick. Niet alleen in Duitsland, maar ook internationaal, veroorzaakte het bericht dat Horst Tappert, die 281 maal gestalte gaf aan de onkreukbare politie-inspecteur, lid was geweest van de Waffen-SS, grote deining.

Horst Tappert was altijd gesloten over zijn privéleven. 'Dat gaat niemand wat aan,' schijnt hij gezegd te hebben. Over zijn tijd in het Duitse leger wilde hij alleen kwijt dat hij 'Kompaniesanitäter' bij de Wehrmacht was geweest. Een grove leugen naar nu blijkt. Op 19-jarige leeftijd werd Herr Tappert namelijk ingelijfd bij de Waffen-SS-divisie Totenkopf. De naam alleen al! Ook Herbert Reinecker (wie herinnert zich niet op de aftiteling: Buch: Herbert Reinecker?) blijkt lid van dezelfde divisie te zijn geweest. Alte Kameraden dus. Ook in 2006, toen er een debat ontstond over lidmaatschap van de SS van bekende personen zoals Günter Grass, hield Herr Tappert de lippen stijf op elkaar. Geen wonder, hij had het nodige te verbergen.

In 2008 overleed de Derrick-vertolker op 87-jarige leeftijd. Dus waarom nu al die commotie? Ik denk dat ik dat wel een beetje kan verklaren. Net als veel generatiegenoten (45+) ben ik opgegroeid met die bekendste tv-Krimi aller tijden. Oberinspektor Derrick en zijn rechterhand Harry stonden garant voor spannend kijkplezier in de tijd dat we nog aangewezen waren op een handjevol, misschien zelfs twee, tv-netten. Alhoewel, spannend: wie de serie nu bekijkt, valt de oneindige traagheid op. Maar we smulden ervan: de rustige, bedachtzame Derrick die overal een antwoord op had, de perfect opgebouwde plots, de beelden van weelderige villa's, dure auto's en mooie, soms niet geheel onschuldige echtgenotes.

De serie begon in 1974, zo'n dertig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Derrick was de vleesgeworden Duitse deugd: degelijk, bedachtzaam en door en door betrouwbaar. Traditionele Duitse waarden móchten weer, zo leek het, decennia na de oorlog. De Oberinspektor was een beetje sexloze, middelbare man. Was hij ex-alcoholist geweest, dan had je hem rustig alleen gelaten met een fles whisky. Of liefhebber van jonge meisjes: je had hem zonder aarzelen je bloedmooie, 16-jarige dochter toevertrouwd. Zó'n man was Derrick. Dachten we. Horst Tappert was Derrick. Daarom is die schok ook zo groot. Over wat Herr Tappert allemaal heeft uitgevreten, wil ik niet eens nadenken. Het lijkt nog steeds onvoorstelbaar.

Aus der Reihe geschrieben. Dat wordt hij. En wij zijn weer een illusie armer. 




Geen opmerkingen:

Een reactie posten