De Krankenkasse. Nog zoiets. Ik was door partner D. al gewaarschuwd voor het hoge Derrick-gehalte van een bezoek aan een van de vele Krankenkassen die de Bondsrepubliek rijk is. Nu zijn wij dat Derrick-gevoel wel gewend, want daar worden wij op onze donkerrode wc en resedagroene (ja, zo heet die kleur echt!) badkamer dagelijks aan herinnerd. Voor de jongeren onder ons: Derrick was de hoofdpersoon in een Duitse politieserie in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Een zeer onkreukbaar figuur met degelijke regenjas die op zijn eigen onnavolgbare trage wijze misdrijven oploste. Daarbij geassisteerd door hulpje Harry, aan wie Derrick nooit, echt nooit het verzoek heeft gedaan 'den Wagen vorzufahren'.
Het hele zorgverzekeringsgebeuren is nogal een taaie materie. Zeker als je in Nederland belastingplichtig en verzekerd bent, maar in Duitsland woont. Na veel contacten met echte mensen bij onze Nederlandse zorgverzekeraar, de SVB en nog zo wat instanties, bleek dat alles draaide om een E106-formulier. Maar bij sommige instanties heet dit weer anders, waarschijnlijk om de gang van zaken te versoepelen. Lang leve het verenigde Europa. Om dit formulier te verkijgen belden wij op een koude ochtend dus aan bij zorgverzekeraar D. te E. Het trappenhuis voorspelde al veel goeds. Een time warp naar de jaren zeventig. Zag ik daar nou nog net het achterpand van een degelijke, beige regenjas verdwijnen?
Klop-klop. Ook hier weer geen balie, maar een gewoon kantoor, ditmaal gevuld met twee mensen. Het was doodstil, er werd gewerkt. De mevrouw rechts was bezig, dus werden wij door een vriendelijke heer richting zijn bureau gewenkt. Daar waren wij wel even bezig met het invullen van formulieren en het opgeven van persoonlijke gegevens zoals namen, geboortedata, paspoortnummers en dergelijke. Maar goed, meneer Krankenkasse verzekerde ons dat het zo allemaal goed kwam, en dat kwam het ook. Wij zijn nu in het bezit van vier prachtige blinkende Versichertenkarten.
O, o, wat was het koud. Snel het pand ingevlucht van de Deutsche Bank, want ook daar moest nog iets geregeld worden. Alweer een aardige, glimlachende, blonde mevrouw. Nee, echt, ik zeg dit zonder enig cynisme. De Duitsers worden door ons misschien als formeel en gezagsgetrouw ervaren, en dat is misschien ook in zekere mate zo. Maar wat daar tegenover staat, is een uiterst correcte behandeling, waarbij men je ook echt probeert te helpen. Daar kunnen ze in Nederland bij menige helpdesk nog een puntje aan zuigen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten